365 dagen project week 52

Norman Rockwell

Verleden week maakte ik Tante Suus af. Hierdoor kon ik jullie niet trakteren op deze mooie afbeeldingen van Norman Rockwell. Hij was een Amerikaans kunstschilder en illustrator en is op 84 jarige leeftijd in 1978 overleden. Er is een grote hoeveelheid werk van hem te vinden op Google afbeeldingen. Kijk maar eens.
Voor sommigen misschien wat te zoetsappig. Persoonlijk vind ik het humor hebben en word ik er vrolijk van. Het is typisch Amerikaans en wat idealistisch. De sprekende kleuren, de manier van schilderen, ja mij doet het wel wat.

245

246

247

248

249

250

251

365 dagen project week 51

Tante Suus 5 (slot)

Iemand heeft mij het verhaal over tante Suus verteld. Dat is ze zelf, op oudere leeftijd. Ze weet dat ik nieuwsgierig ben naar hoe haar leven is verlopen. Dat ik gek ben op oude herenhuizen en de geschiedenis van haar bewoners. Ze zal er hier en daar wel een sappig detail aan hebben toegevoegd maar dit mag voor mij de pret niet drukken. Met blosjes op d'r wangen vertelt ze me over haar leven met Marnix. Over de fuiven, de reizen, de mensen die ze daar ontmoetten. Haar passie voor kunst, haar liefde voor de natuur. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze dat de tijd is omgevlogen. Maar in haar hoofd is dat niet zo. Herinneringen leven voort en hebben haar gevormd tot wie ze nu is. Je vult je eigen leven in, zegt ze. Er zijn nog lege lijsten, er is nog zoveel te ontdekken, te ervaren. 

Op de achtergrond heb ik een gedeelte van een bloem geplakt. Het stuk dat is afgeknipt, heeft de vorm van een wolk en wordt naast Suus d'r hoofd geplakt. De achtergrond hier wordt lucht. Ik schilder met een heel fijn kwastje lege lijsten. Eentje wordt met een spijker opgehangen in de lucht. De ander is deels stuk. Op de grond onder de zebra's staat een kleine groene lijst met een wit geschilderde, vage achtergrond. Dit zou een schilderij kunnen zijn. Er komen geschilderde bladeren met stukje steel van de bloem. Andere bladeren krijgen het zebramotief. Het patroon op haar lichaam teken ik met een fineliner in met een klein dicht cirkeltje en een open vierkantje. Zo is het contrast nog groter tussen lichaam, zebra en het haar. Tante Suus krijgt een bril, waar ze mee speelt. Onder te stoel schilder ik de contouren van een vloerkleed. De lege lijst die in de voorgrond staat, haal ik weg. Vervolgens wordt de okergele kleur doorgetrokken over de hele breedte van de compositie. Zo wordt het meer een geheel. Het okergele zit ook in de jurk van Tante Suus. Ik probeer niet te veel kleuren te gebruiken, dan wordt het vaak wat onrustig. En dan laat ik het zien aan m'n docent, Theo Olling. Apart, zegt hij en nog wel meer. Het krijgt een vervolg. Want nu ga ik het schilderen. Dit dient als uitgangspunt voor een schilderij. Van minimaal een meter, zegt Theo. Hij weet volgens mij wel dat ik dit vooral in het begin nogal een gedoe vind iets met getsie en nog meer. Maar goed, ik ga het doen oh oh,  en zal veel foto's nemen. Wordt vervolgd dus.    

238

239

240

241

242

243

244

365 dagen project week 50

Tante Suus 4

En zo breng ik dan een paarse kleur aan in de achtergrond. Het groene uit de vorige week vervang ik door blauw. Nu is het net een sneeuwbui. Ook niet echt de bedoeling en het gelmedium voelt nog steeds hard en onprettig aan. Ik denk dat het komt omdat kwasten lekker zacht zijn net zoals  m'n verf en dat het zo prettig is om met je vinger over structuur papier en kwasten te wrijven. Komt opeens m'n vinger tegen zo'n hard bultje. 't Voegt niet, zoals ze hier wel eens zeggen. Dat paarse ook niet, veel te hard. Blauw er maar weer overheen. In m'n ideeënboekje teken ik regelmatig een patroon. Zo maar, zonder reden. Het tekent zo lekker weg. En nu krijgt de jurk een zelfgemaakt patroon uit het boekje. Dit geeft een groot contrast met de zebra's en das nou net wat hier nodig is. Het blijven zitten en kijken naar de achtergrond in de hoop dat dit een ik heb het! moment geeft, levert niks op. Balen! Het gevoel hebben geen steek verder te komen en niet weten hoe dit te veranderen. En dan opeens het besef, ik kan kiezen en kies er voor om de hele achtergrond weg te knippen. Hopla weg er mee. Opluchting! Een wit, leeg vel voor nieuwe ideeën. Die vrijwel direct weer ontstaan. De achtergrond schilder ik in blauw/groene kleur. Lekker losjes, laag over laag. Verschillende groottes qua kwasten helpen hier bij. De bloem en de jurk krijgen een rode tint. Het patroon van de zebra's teken ik nog een keer en draai en schuif net zo lang totdat het naar m'n zin is. Het is zo een verlengstuk van het lichaam geworden.

231

232

233

234

235

236

237

365 dagen project week 49

Tante Suus 3

Het gezicht wordt groen. Je kan natuurlijk zeggen ze ergert zich groen en geel aan de mysterieuze vreemdeling, hoe heet hij ook al weer, Marnix geloof ik. Of ziet ze groen van jaloezie? Misschien voelt ze zich niet zo lekker. Straalt ze dit uit? Nee, haar gezicht is even mooi met een groene kleur. En dat groene steekt zo lekker af bij de getekende haren. Als je goed kijkt, zie je dat de lijnen op verschillende plaatsen wat dikker zijn aangezet. Hierdoor ontstaat diepte en schaduw. De zebra's teken ik met een fineliner. De ruglijn van de zebra staat evenwijdig aan de steel van de bloem. Hierdoor wordt de suggestie gewekt dat de vorm van de zebra doorloopt en het hoofd overgaat in een bloem. Ik plak stukken van een afbeelding onder de benen op en een been steekt iets over een horizontale lijn heen waardoor deze zebra nog meer naar voren komt. Bloemblaadjes worden opgeplakt. Zo komt de groene kleur weer terug en krijgt de compositie meer evenwicht. Van een oude rol behang knip ik een stuk af en plak het op. Tenslotte begin ik met water verdunde acrylverf de achtergrond een kleur te geven. Hmmm, dit voelt nog niet goed, heeft het te maken met iets nieuws (gelmedium) uitproberen, is het de kleur of is het iets anders?

Als ik in m'n atelier zit en hieraan werk, gaat het ongeveer zo. Waar was ik gebleven, eerst maar eens koffie. Oh ja, 't is wel groen hé. Toch maar doorgaan, ik zie wel. Wat voelt dat gelmedium hard. Oh die lijn, dat werkt goed. Mooi! Laten zitten dus. Verder kijken, nog steeds kijken en nog een kop koffie nemen. Een uur is zo voorbij. Hoe verder te gaan ontstaat wel eens tijdens het eten koken of de dag er na. Het gaat in stapjes. Een nieuw idee kan spontaan ontstaan of als logisch gevolg van het vorige stapje. Soms gaat het langzamer en is het een strijd, weglopen, er tegen aan hikken. Maar toch elke keer weer zien het kan wat worden.   

224

225

226

227

228

229

230

365 dagen project week 48

Tante Suus 2

Ik ga verder met tante Suus.Verschillende beeldelementen, in dit geval verschillende afbeeldingen, worden een compositie (voorstelling). Dit is het begin. Bij het samenstellen van deze compositie kijk ik naar vormen, patronen, structuren en kleur. Wat werkt goed met elkaar? Hier ga ik mee aan de slag zonder een echt vooropgezet plan. Zo is er veel ruimte om iets toe te voegen, weg te halen of te veranderen. Door steeds te kijken en hier ook de tijd voor te nemen voel ik of dit voor mij klopt. Beetje raar misschien om dit zo op te schrijven, het werkt wel. De compositie teken ik op een stevig vel papier, misschien ga ik nog wel schilderen? Met een watervaste fineliner, anders loopt de inkt door de verf, teken ik structuur in de haren. Dan ga ik aan de slag met gel medium. Een pasta waardoor delen op het papier dikker worden en zo meer uitsteken van het vel. Dit doe ik voor het eerst. Het duurt een dag voordat het droog is en dan voelt het keihard aan, beetje onprettig.

In m'n ideeënboekje ga ik op zoek naar een patroon om te tekenen in Suus jurk. Het gezicht, groen of toch zwart/wit? Beiden uitknippen maar en kijken wat het doet. 

217

218

219

220

221

222

223

365 dagen project week 47

Tante Suus 1

Tante Suus zit in m'n hoofd. Een knappe lange vrouw geboren begin jaren vijftig. Ze groeit op in een statig herenhuis in 's Gravenhage. Tante Suus is er eentje van vier. Ze is de jongste telg en heeft nog drie broers. Haar vader zit in zaken, haar moeder bestiert (schitterend woord) het huishouden en de bediening. Het leven is goed voor Suus (Susanna). Ze leert makkelijk en is redelijk populair onder leeftijdgenoten. Zo af en toe is er al een fuif waar ze graag naar toe gaat. En daar ontmoet ze  Marnix, een jongen waar ze maar geen hoogte van kan krijgen. Op de achtergrond aanwezig, altijd een beetje mysterieus. Samen met haar familie heeft Suus verleden jaar een grote buitenlandse reis gemaakt. Ze gingen op safari. Een geweldige ervaring waar ze nog vaak aan denkt. Met een foto uit een tijdschrift sla ik aan het fantaseren. Verhalen komen uit het niet. De kleuren spreken me zo aan en daarom knip ik haar uit. Een lege giro-envelop plaats ik achter haar om te zien wat de kleur en de vorm hiervan met haar doet. De jongeman tekende ik eerder en geeft het beeld iets ongemakkelijks. De zebra's kijken mee over haar schouder. Bij een zebra knip ik het hoofd af. Met een beetje fantasie zie ik dat het lichaam van deze zebra (nek en hoofd) afgemaakt wordt door de corsage. De achtergrond is een foto van uitvergrote dauwdruppels in een spinnenweb. Qua kleur en vorm past dit goed in het beeld. Dit is het begin van een werk dat ik naar m'n eigen hand wil zetten. Ik ben van plan gemengde technieken te gaan gebruiken. Volgende week meer.

210

211

212

213

214

215

216

365 dagen project week 46

Inspiratie 2

In week 41 heb ik hier over geschreven. Het ontwerpen lukt bij mij als ik veel verschillende dingen doe die me inspiratie kunnen geven. Een expositie zoals deze, van goede amateurschilders, wil ik dan ook niet missen. Mensen die het geluk hebben in deze ruimte gratis te exposeren. Er hangt veel verschillend werk. Hierdoor blijf ik langer geboeid door de mogelijkheden die ik zie. Vooral het werk met het zwart/wit meisje intrigeert me. Ik zie hoe goed dat samen gaat, zwart/wit, enigszins gestyleerd, en een geschilderde realistische achtergrond. Het is interessant een atelier te bekijken. Hoe werkt iemand, wat zie ik voor studiemateriaal, welke schetsen liggen er? Allemaal stukjes die samen een eindproduct kunnen maken.

Evengoed ben ik dagelijks, in m'n hoofd of als krabbel, tekening of schetsje bezig met m'n brillenproject. Toch wil ik dit ook laten zien omdat het maken van iets ook te maken heeft met goed kijken naar... 

203

204

205

206

207

208

209

365 dagen project week 45

Monoprint

Ik had natuurlijk een bril uit elkaar gepeuterd. Een bril door iemand ingeleverd bij de opticien. Kon ze haar boek niet meer lezen, kookte de soep over, of was ze HET zat? Ging ze van ze huptralala naar de brillenman omdat het tijd was en dacht ze kom, ik doe m'n fijne bloemetjesjurk aan, verf m'n lippen rood, dan ben ik straks weer  als nieuw. Een montuur, twee pootjes, een paar glazen, twee neusvleugels en wat schroefjes, thats all. Van de bril heb ik willekeurige stukken uitgeknipt. Deze blijven bij het afdrukken wit. Ik druk het af in zwart/wit en kleur. Ook leg ik twee afbeeldingen over elkaar en druk het opnieuw af. Een combinatie van kleuren en vormen dat heel goed samen gaat. 

196

197

198

199

200

201

202