Tante Suus 3
Het gezicht wordt groen. Je kan natuurlijk zeggen ze ergert zich groen en geel aan de mysterieuze vreemdeling, hoe heet hij ook al weer, Marnix geloof ik. Of ziet ze groen van jaloezie? Misschien voelt ze zich niet zo lekker. Straalt ze dit uit? Nee, haar gezicht is even mooi met een groene kleur. En dat groene steekt zo lekker af bij de getekende haren. Als je goed kijkt, zie je dat de lijnen op verschillende plaatsen wat dikker zijn aangezet. Hierdoor ontstaat diepte en schaduw. De zebra's teken ik met een fineliner. De ruglijn van de zebra staat evenwijdig aan de steel van de bloem. Hierdoor wordt de suggestie gewekt dat de vorm van de zebra doorloopt en het hoofd overgaat in een bloem. Ik plak stukken van een afbeelding onder de benen op en een been steekt iets over een horizontale lijn heen waardoor deze zebra nog meer naar voren komt. Bloemblaadjes worden opgeplakt. Zo komt de groene kleur weer terug en krijgt de compositie meer evenwicht. Van een oude rol behang knip ik een stuk af en plak het op. Tenslotte begin ik met water verdunde acrylverf de achtergrond een kleur te geven. Hmmm, dit voelt nog niet goed, heeft het te maken met iets nieuws (gelmedium) uitproberen, is het de kleur of is het iets anders?
Als ik in m'n atelier zit en hieraan werk, gaat het ongeveer zo. Waar was ik gebleven, eerst maar eens koffie. Oh ja, 't is wel groen hé. Toch maar doorgaan, ik zie wel. Wat voelt dat gelmedium hard. Oh die lijn, dat werkt goed. Mooi! Laten zitten dus. Verder kijken, nog steeds kijken en nog een kop koffie nemen. Een uur is zo voorbij. Hoe verder te gaan ontstaat wel eens tijdens het eten koken of de dag er na. Het gaat in stapjes. Een nieuw idee kan spontaan ontstaan of als logisch gevolg van het vorige stapje. Soms gaat het langzamer en is het een strijd, weglopen, er tegen aan hikken. Maar toch elke keer weer zien het kan wat worden.
224
225
226
227
228
229
230
Geen opmerkingen:
Een reactie posten