zondag 28 april 2013

365 dagen project week 17

Iets door een gekleurde bril zien (2)


Net week 16 nog eens doorgelezen en gemerkt dat er wat in het ontwerp is veranderd. De achtergrond wordt nu een herhaling van kopjes met schotels. Ze worden klein getekend, kleiner dan in het voorbeeld. Ik maak er een patroon, behangetje, van. Dezelfde vorm komt keer op keer terug en je zou kunnen zeggen dat het buiten het papier doorloopt, dat het een onderdeel is van een groter geheel. Hiervoor heb ik lijntjespapier gebruikt en er blokjes van gemaakt. Als er op verschillende plekken op het papier groepjes kop- en schotels staan, wordt dit een ding. Dan ga je de vormen eerder associëren met iets, goh het lijkt precies op.... of dit doet me denken aan... . Dit is niet de bedoeling vandaar een patroon dat doorloopt. Het wordt zo strak mogelijk getekend om het contrast met het gezicht, dat diepte heeft, te vergroten. Zo ontstaat ook het idee dat er achter het gezicht nog een ruimte is. Of het een kleur krijgt weet ik nog niet. Dit hangt van de rest van het ontwerp af. Het makkelijkst is het om dit met een pen of watervaste stift te doen. Dan heb ik nog het dilemma ga ik het op doek tekenen of op papier. Doek is wat oneffen qua structuur en dan zullen de lijnen minder strak zijn. Accepteer ik dit? Op papier kan ik het meer sturen. Dit moet dan wel wat dikker zijn, anders trekt het weer wat krom als ik ga schilderen. Dit ga ik nog uitzoeken.
Met het gezicht ben ik nog bezig. Vaak maak ik een aantal kopietjes van een voorbeeld zodat ik een voorraadje heb waarmee ik aan de slag kan (114). Het rommelen heb ik nodig om er achter te komen wat iets doet, dit kan ik dan zien aan de hand van de voorbeelden. Bovendien is het fijn er in te werken en dan is een voorraadje praktisch. Er kopjes inzetten is iets wel heel letterlijk nemen. Dit valt dus af. De bril een kleur geven (iets door een gekleurde bril zien) is zo voor de hand liggend, dat het te voorspelbaar is. Valt dus ook af. Ik heb wel wat ideeën. Bijvoorbeeld kopjes met andere materialen weergeven. Hier ga ik morgen mee aan de slag. Het gezegde voortborduren op.... zit steeds in m'n hoofd. Iets mee doen?
Verder ben ik al een beetje aan het kijken waar ik het portret plaats in de achtergrond. Geheel of gedeeltelijk, wat laat ik zien wat niet? (115 en 116). 
Nu ik dit zo terug lees, merk ik dat er iets begint te ontstaan. Toch al veel beslissingen genomen, dit verbaast me. Vaak gaan deze dingen vanzelf. Door het opschrijven ben ik me er meer van bewust.  Volgende week  in ieder geval een begin op papier of doek. Of dit al het eindresultaat is? Geen idee.

112

113

114

115

116

117118

zondag 21 april 2013

365 dagen project week 16

Iets door een gekleurde bril zien!


Het onderwerp is er al, de bril! Vanaf nu laat ik zien hoe ik een onderwerp tot eigen ontwerp maak. 
Ik ben deze week begonnen met schrijven. Dat doe ik als ik meer van een onderwerp, de bril dus, wil weten en ideeën en inspiratie nodig heb. Alles wat binnenkomt aan woorden, aan gezegdes, aan plaatjes, wordt opgeschreven of ingeplakt. Vaak gebeurd het dat ik geen idee heb waarom iets bewaard moet worden of opgeschreven  maar het is dan nodig of leuk. Het is een verrassing wat ik hiervan ga gebruiken, 't komt vanzelf goed. Regelmatig gebeurd het dat ik denk, er moet nog wat bij maar wat, dan kijk ik in m'n werkboek en vind dan iets dat er bij zou kunnen passen. Hoe, dat is geduld hebben, wegleggen en weer oppakken. Het gebeurd ook wel dat dit gelijk duidelijk is. 
De betekenis van kijken kan zijn: met het oog waarnemen, dit gericht doen en met aandacht. Of opmerken, bestuderen, zien. Kijken doe je met je ogen. Maar.... begrijpen wat je ziet, gebeurd in je hersenen. Je kunt iets door een gekleurde bril bekijken. Je hebt dan een mening of een afkeer over iets of iemand terwijl je weinig van die persoon weet of onvoldoende kennis hebt om iets te weten. Je kan echter dan ook de scherpe kanten er van af nemen. Het verzachten, ronde vormen, pasteltinten.
Nu heb ik een foto van mezelf gepakt waar m'n hele gezicht opstaat. Een ouwetje, inmiddels ben ik grey. Deze foto is afgedrukt op A4 papier. Vervolgens heb ik het met carbonpapier overgenomen en ben ik er lijnen in gaan zetten. (107) Een stapje verder gegaan, de lijnen die er nu in staan, volgen de vormen van het gezicht. (108). En hierop heb ik weer cirkels gezet om te kijken wat dit doet. M'n gezicht wordt de achtergrond in m'n werk. Het idee is dat dit een halftoonfoto wordt. Dat is een mozaïek van kleine puntjes in verschillende vormen en groottes. Van Beatrix is volgens mij zo'n postzegel.  Dit doe ik in zwart/wit met een watervaste stift. In het gezicht komt iets van persoonlijk, een kopje. Ik lust graag kopjes koffie of thee. Dit wordt nog een gedoe, want de vormen van het kopje zullen mee gaan met de lijnen van het gezicht en dus hier en daar wat vervormen. Dat kopje vormt samen met mijn portret een deel van het onderwerp: Iets door een gekleurde bril zien.  Kletsen doe ik vaak met een kopje en vriendin of telefoon. Neem het onderwerp erbij en je kunt je er wel een voorstelling van maken.

105

106

107

108

109

110

111

zondag 14 april 2013

365 dagen project week 15

Opnieuw beginnen.


Niet met dit project hoor. Een kritische vraag  (docent van de Academie) over m'n werk zorgde er voor dat ik in de war raakte. Ben ik alert bezig, is het afdoende of is het te makkelijk. Heb ik alles er uit gehaald of heb ik het er maar bij gelaten. Thuis werd ook al eens een kritische noot gelanceerd, gelikt zooitje Joke, waar ben je mee bezig? Wat is het dan fijn dat je mensen hebt leren kennen die ook bezig zijn met een 365 dagen project. Ik voel me door de reacties van hen gesteund en kwam er achter dat vragen over eigen werk, wat al lang niet meer amateuristisch is omdat ik daar geen genoegen meer mee neem, meer mensen bezig houdt. Op de Academie heb ik geleerd hoe belangrijk schouwen is. Kijken naar je eigen werk, zien wat er is en of hetgeen jij wilt laten zien ook overkomt op je doek. Zomaar een paar zaken die dan aan de orde komen. Dus kritiek ontvangen ben ik gewend, vind ik ook prima omdat dit me opnieuw alert doet kijken. Hier ben ik de fout ingegaan. Elke week iets laten zien dat af is hoeft natuurlijk niet. Over al m'n ander werk doe ik langer. Mezelf de tijd geven iets te ontwikkelen en merken dat ik vast kom te zitten, werkt bij me. Het proces naar een eindresultaat is veel interessanter dan het eindproduct. In het eindproduct komt alles samen en heb ik het werkproces afgesloten. Het moet echter wel een goed product zijn. Klopt het niet, voel ik dat. En dat is volgens mij het hele eieren eten. Uit het hoofd, in het hart zoals wel eens gezegd wordt. Ik wil jullie m'n werkplek, niet de tekentafel hoor, veel te klein, laten zien. Vond ik wel leuk na al die fijne reacties. In deze week viel de honderdste dag van m'n project. Als herinnering heb ik voor mezelf een klein boekje gemaakt. De rommel op tafel laat goed de warboel zien die in m'n hoofd zat. Dus vanaf morgen opnieuw beginnen en dat is goed. Fijne zondag. 

098

099

100

101

102

103

104

zondag 7 april 2013

365 dagen project week 14

Het is gelukt!


Het is gelukt en dat voelt goed. Ik heb een complete pagina met een strip van Jan en An. Van zes naar acht afbeeldingen gegaan. Kleine stapjes genomen van afbeelding naar afbeelding. Het ene plaatje sluit redelijk goed aan op het volgende plaatje, zonder te grote overgangen. De tekeningen zijn wat losser. Nog voor verbetering vatbaar. Ook wil ik eens kijken of ik een combinatie kan maken van bijvoorbeeld een complete afbeelding van Jan en An en alleen een stukje hiervan. Als ik dit afwissel wordt het denk ik losser. 
Al met al zie ik wel een verbetering. Een afbeelding maken duurt ongeveer anderhalf uur. Soms gaat het wat sneller. Er is echter wel een fout ingeslopen. Eerder heb ik de vader van An de rol van indiaantje gegeven (zie plaatje 91). Nu kreeg Jans vader die rol, was ik even vergeten. Ik vind het niet belangrijk, het kwam zo uit. Om de veertien dagen is er een strip af van ze. Dat is voldoende. Dit komt ook omdat ik andere dingen maak over brillen en bezig ben met het afmaken en maken van werken voor een expositie.
Klinkt misschien druk, welnee, vandaag een groot deel van de dag lekker buiten gezeten, heerlijk! Dat zullen jullie ook wel gedaan hebben. We zaten immers allemaal te smachten naar mooi weer met een lekker
temperatuurtje. Heerlijk!!

                                      091 


092

093

094

095

096


097